در قرآن به هیچ عبادتی به اندازه نماز اهمیت داده نشده؛ تا جایی که بیش از یکصد آیه در مورد
نماز و مسائل مربوط به آن نازل شده است. براساس آیات قرآن، این فریضه بر همه پیروان شرایع پیشین نیز واجب بوده و تمامی انبیاء بر آن انگشت تأکید نهاده اند. حال بجاست برخی از این آیات را مرور کنیم:
1- دعای حضرت ابراهیم (علیه السلام) به پیشگاه خداوند: رَبِّ اجْعَلْنی مُقیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی 1
پروردگارا، مرا بر پا دارنده نماز قرار ده و از فرزندان من نیز.»
2- از قول حضرت ابراهیم (علیه السلام) چنین می خوانیم: رَبَّنَا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاةَ 2 پروردگارا! من {یکی } از فرزندانم را در دره ای بی کشت نزد خانه محترم تو ست دادم؛ پروردگارا! تا نماز را به پا دارند.»
3- در اولین وحی به حضرت موسی (علیه السلام)، نماز مورد تأکید قرار می گیرد: وَأَنَا اخْتَرْتُکَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی 3و من تو را برگزیده ام. پس بدان چه وحی می شود؛ گوش فراده. منم! من! خدایی که جز من خدایی نیست. پس مرا پرستش کن و به یاد من نماز برپا دار.»
4- حضرت عیسی (علیه السلام) در گهواره از نماز سخن می گوید: إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنی نَبِیًّا وَ جَعَلَنی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانی بِالصَّلاةِ وَ اَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا 4 منم بنده خدا! به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است و هر جا که باشم، مرا با برکت ساخته و تا زنده ام، به نماز و
زکات سفارش کرده است.»
5- از جمله سفارش های حضرت لقمان به پسرش نماز است: یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ5 پسرم! نماز را برپا دار.»
6- به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز این گونه خطاب می شود: اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ 6 آنچه از کتاب به سوی تو وحی شده است، بخوان و نماز را برپا دار. نماز از کار زشت و ناپسند باز می دارد و قطعا یاد خدا بالاتر است.»
درباره این سایت